De teletijdmachine van professor Barabas
.JPG)
Ze bestaan maar je moet wat geluk hebben: de echte cafeetjes in onze regio. Je wordt er teruggekatapulteerd in de tijd. Je kan er op adem komen bij een geuze op keldertemperatuur. Belleman vond er zo eentje niet ver van de deur.
Café Sedan is de naam, rechts op de Morette als je naar Asse rijdt (Edingse Steenweg 191 Asse).
Bij Elza
Als je via de voordeur komt, is het best mogelijk dat deze nog vast is. Opgelet langs deze kant want de vrachtwagens op de steenweg kennen geen genade. Je gaat best langs achter, via de parking waar altijd wel een wagen staat.
Eenmaal binnen valt je meteen de gloed van de ronkende kachel op. Een oude houten toog met wat glazen, voldoende voor de omzet van de dag. (trouwens open 7 op 7) Naast de kachel vind je Elza, de bazin in gesprek met haar klanten die vaak al jaren langskomen, op vaste uren van de dagen van de week. Babbelen wordt hier gedaan, iedereen kent iedereen. Geen muziek, geen GSM’s of internet.
Neen, een dood schaap, “lemmen”, in de weide verdient alle aandacht. Of een oudere klant die het ziekenhuis ingesukkeld is en waar men zich wat zorgen over maakt. Als Elza tussenbeide komt gebeurt dit in het sappige dialect van Asse dat Belleman niet kan nadoen.
Als je een pint bestelt, gaat Elza naar haar kelder waar alles perfect van temperatuur staat te wachten op de dorstigen. Ze is met de jaren wat slecht te been geworden. Daarom bestellen klanten, die er toch twee drinken, meteen twee flesjes. Zo moet Elza maar ene keer “lopen”.
Haar man Marcel is al een aantal jaar overleden maar zijn aanwezigheid is nog voelbaar. Naast het café was zijn kapperszaak. Barbier en café onder hetzelfde dak, het kwam vroeger wel meer voor. Als de deur open staat zie je van de gelagzaal de oude kappersstoel staan. De echte “habitués” weten te vertellen dat Jambers er ooit werd geschoren tijdens zijn programma. Een foto in het café bewijst dat hun verhaal wel degelijk klopt.
Belleman gaat even kijken naar deze oude kappersstoel. Van het jaar 1955 van het huis Maes Bruxelles. Het is een mooie stoel die een rijke geschiedenis met zich draagt. Als Elza naast de stoel gaat staan voor een fotootje, voel je nog steeds dat dit haar wat doet.
De stoel staat nu te koop. Wie belangstelling heeft, kan best even langs gaan bij Elza. Er liggen ook nog wat oude kappersspullen en een tariefkaart toen je nog voor 2 euro een scheerbeurt kreeg. Ze verkoopt echter niet aan eender wie, er moet wat respect getoond worden voor deze zaken die tenslotte haar leven mee gevuld hebben.
Het is tijd om verder te gaan. Als je buitenkomt, brengt het denderende verkeer van de steenweg je snel opnieuw in de werkelijkheid. De tijd staat stil bij Elza, een plaats om te koesteren en niet te veel te verklappen aan anderen…
Belleman