Open brief aan de nieuwe burgemeester van Ternat
Ik heb er lang aan getwijfeld. “Dubito ergo sum”? “Ik twijfel dus ik besta”?
Foert heb ik deze morgen gezegd. Ik schrijf die brief aan onze toekomstige nieuwe burgervader. Ik ken wel zijn naam nog niet. Is het Michel, Guido, Roger, Sven, Luc of Angelo, wie zal het zeggen? De kiezer!
Je leest het goed burgervader, voor een “moeder” is Ternat blijkbaar nog niet rijp alhoewel er zeker even veel bekwame vrouwen rondhossen in Ternat als mannen. Maar ja de macho’s winnen (voorlopig) nog steeds. Dus burgemeester” en niet “meesteres”, alhoewel dit laatste woord toch wel andere mogelijkheden oproept...
Beste … (naam zelf in te vullen)
Het doet deugd, na jaren alleenheerschappij van één politieke lijst, in Ternat geconfronteerd te worden met de grote onzekerheid. Wie gaat de meerderheid uitmaken, wie wordt burgemeester, wie schepen? Het is een gissen, alhoewel ik hier en daar ook hoor dat alles al vaststaat. Het biedt nieuwe perspectieven. Zelfs een zetelende burgemeester verlaat de politieke zekerheid voor een nieuw avontuur.
Het zou kunnen dat bepaalde lijsten mekaar al wat meer gevonden hebben. Toch blijf ik naïef geloven in de kracht van de stem van de kiezer. Burger mag ik ook gebruiken maar dit woord is in ons Ternat wat politiek geladen.
Maar ik hoor graag ‘burger’. Het woord doet me denken aan de “citoyens” van de Franse Revolutie die ook voor vuurwerk zorgden (en veel overuren van de guillotine). Bloed zal er in Ternat niet aan te pas komen, hoop ik. Vuurwerk daarentegen staat op de verlanglijst.
In elke krant kan je vandaag meedoen aan bevragingen die je dan tenslotte zeggen wie je voorkeur krijgt. Klopt dit? Als ik de lichtheid zie waarmee hier soms wordt omgesprongen, neemt men de burger toch niet echt au sérieux. Dan ga ik liever snuisteren in de programma’s van de Ternatse lijsten. Ze bieden voor elk wat. Als je wil op de markt staan, moet je immers gegeerde koopwaar hebben, liefst voor een zo breed mogelijk publiek.
Maar deze marchandise is niet de reden van deze poging tot brief.
Ik wil hier ook niet de verscheidenheid aan thema’s te berde brengen waar ieder wel zijn mening over heeft. Een verscheidenheid van meningen, gelukkig! Ik hoorde het gisteren nog een meneer uit Leopoldsburg zeggen: Politiek is het georganiseerd verschillen van mening”. Mooi.
Ook wil ik hier de zo erbarmelijke mobiliteit niet ter sprake brengen, noch het weinig groene karakter van onze gemeente. Het groene en duurzame parkje op de Morette daar gelaten…Ook wil ik het niet hebben over de luchtvervuiling of de verkeersonveiligheid voor de jonge fietsers of de ongelukkige parkeerreglementen. Niets van dit alles.
Neen ik pleit voor een veel moeilijker probleem. Ik wil graag, en waarschijnlijk vele burgers met mij, een burgervader die aanspreekbaar en bereikbaar is voor iedereen. Die niet alleen zijn eigen getrouwen bedient maar oog heeft voor de ganse gemeenschap zonder onderscheid van rang, afkomst of kleur. Die de mensen bij mekaar brengt en bij naam kent.
Een burgemeester die meester is in het overstijgen van de kleine politieke dada’s en het uiteindelijk doel blijft in de gaten houden: een veilige, groene, mobiele en welvarende gemeente waar polarisatie geen plaats vindt en iedereen welkom is.
Het is aan de burger, en dat zijn we allemaal, om dit duidelijk te maken op 14 oktober.
Maar niet alleen dan! Politiek voer je niet alleen op die ene dag. De burger heeft ook nadien de plicht en het recht te wijzen op dingen die fout lopen. De tijd dat er in gesloten cenakels kon bedisseld worden wat goed is voor ons, zonder dat we het zelf weten en beseffen, ligt ver achter ons.
Wie het ook moge worden na 14 oktober: als je deze wat naïeve raad in de wind slaat, ben je het vertrouwen van de Ternatse burgers niet waard.
Ik wens allen die het aandurven om aan politiek te doen veel succes. Als we deze lef nog kunnen combineren met verbindend vermogen, wordt Ternat de beste en schoonste gemeente van Vlaanderen.
Belleman
