Participatie / particratie

Twee moeilijke woorden. Het eerste veronderstelt een actief deelnemen van de burger aan het beleid. Het tweede de particratie, de almacht van de gestructureerde partij, wurgt alle initiatieven en hun nemers als het belang niet strookt met dat van de partij en zijn bevoorrechte aanhangers.

Ik denk dat we in Ternat niet al te veel last hebben van het tweede woord alhoewel het toch altijd verbaasd toekijken is bij het verdelen van de postjes. De belangen, hoe klein ook, spelen het klassieke spelletje. Maar tja… het moet iemand doen?

Marc Faes van Voor Ternat is de verantwoordelijke schepen voor participatie, een nieuwe bevoegdheid. VT draagt als lijst deze burgerparticipatie hoog in het vaandel als we de voorbereiding van hun programma van op afstand volgden. CD&V/Volks heeft hier ook wel oren naar.Hoe dit principe nu verder moet in de dagdagelijkse praktijk, daar kijken we benieuwd naar uit. We hebben de schepen hierover nog niet ondervraagd, daarvoor is het misschien nog wat vroeg?

Wel komt er meer aandacht voor de participatie van de Ternattenaar. ”Het huishoudelijk reglement voorziet het recht van de burgers om vragen te richten aan het bestuur en punten op de agenda van de bestuursorganen te plaatsen” zo staat te lezen in het bestuursakkoord. “Een nieuw participatiereglement geeft heldere richtlijnen en adviezen rond participatie en schept duidelijkheid over het organiseren van de inspraak” lezen we wat verder. Nieuw?

Misschien toch. Er komt een participatieplatform, een groep van burgers die samenwerkt met het bestuur. Deze groep geeft het college ook advies over deze participatie. “Het platform brengt in kaart wat er leeft bij de bevolking en zorgt voor een grote gedragenheid van concrete projecten”. Wie zich engageert en positief meewerkt kan zelfs een gratis zwembeurt of ticket voor de Ploter versieren, zou niemand gratis meedenken…?

Het bestuur belooft twee keer per jaar /wijk wijkvergaderingen te houden zodat voorstellen en bedenkingen snel hun weg vinden. Het is meteen ook het moment voor het bestuur om zijn beslissingen ter plekke toe te lichten. Een schepen kan zich laten bijstaan door een “denktank” van burgers met expertise. Die gaan veel zwemmen!

Korter bij de burger, zo staat het op papier. Wat het uiteindelijk wordt, zal de toekomst uitwijzen. Ik vind het voor de bevoegde schepen geen gemakkelijke opdracht. Een voortdurend terugkoppelen naar de (wakkere) burger vergt heel wal tijd, overredingskracht en democratische zin. Belangen komen naar boven en zijn soms tegenstrijdig. Of deze inspraak steeds praktisch haalbaar is daar vrees ik wat voor.

Maar graag het voordeel van de twijfel voor deze nobele intentie om de burger serieus te nemen en de vinger aan de pols te houden.

Belleman